این جا ابیانه است، روستایی سرسبز و آرام واقع در دامنه کوهستان با صفای مردمانی از جنس کویر و درختانی سترگ و تاریخی سترگ‌تر که سال‌هاست بر پای معرفت‌شان رودی از عشق جاری است. این جا ابیانه است با خانه‌هایی سرخ‌رو همچون روی مردمانش و پنجره‌هایی چوبی و ارسی‌هایی که بوی زندگی و شعرهای ناب سهراب می‌دهد. این جا ابیانه است و بر فراز هر کوچه آشتی‌کنانش که مجال قهر به هیچ رهگذری نمی‌دهند، ایوانی است رو به دوستی همسایه‌ها که هر روز صبح ، طلوع خورشید را در پس باهم بودن جشن می‌گیرند. این جا ابیانه است؛ جایی که شکوه معماری متناسب با اقلیم با پس‌زمینه‌ای فرهنگی و سنت مردمانش می‌شود نشانه‌ای تمام قد از تاریخ سرزمینی که بارها و بارها به آن افتخار کرده‌‌ایم. این جا ابیانه است؛ جایی که مردمان پاک‌دلش سال هاست رزق از دامن خاک می‌چینند و با صفای باران خوی می‌گیرند و چشم امیدی جز به دل آسمان ندارند. این جا ابیانه است؛ جایی که در پس هر پیچ کوچه‌اش پیرزنی، اسپندی به نخ کرده و به پای چشم‌زخم‌های بازدید کنندگان به بهای اندکی می‌فروشد. این جا ابیانه است؛ جایی که پهنه آسمان در انتهای سنگ فرش‌های شیب دار و پس‌کوچه‌های خوش‌ذوق‌اش، شوق پرواز را با صدای کوکوی کبوترانش در هم می‌آمیزد و شعر فروغ را به ذهن می‌آورد. بله، ابیانه است که در پرونده امروز زندگی سلام به سراغش رفتیم تا بیشتر و بهتر بشناسیمش. علاوه بر روایت‌های اختصاصی از سفر به آن‌جا، با «علی‌اکبر ارشدی ابیانه» یکی از بومیان این روستا و یک معمار درباره مدل خاص خانه‌هایش گفت‌و‌گو کردیم.
 

خاطرات بازدید نصف‌روزه
از ابیانه
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های دوران دانشجویی در دانشکده‌های معماری، قطعا سفر و بازدید از مکان‌های خاص از هنر معماری ایران است. معماری ایران که از دیرباز با فرهنگ و سنت ایران درآمیخته و مهر طبیعت بر پیشانی دارد، همیشه حاوی نکاتی است که می‌تواند بهترین کلاس درس معماری در طول دوران تحصیل هر معمار باشد. یکی از این جاذبه‌ها که سال‌هاست توجه هر بیننده‌ای را فارغ از معماری معطوف خود می کند، بافت سنتی شهرکاشان، تپه‌های سیلک و البته روستای کهن و باصفای ابیانه است. گروه دانشجویی ما که چند روز مهمان دیار پر از مهر کاشان بود، فرصت یافت در یک نصف روز سری به این روستا از توابع نطنز بزند و بارها از معماری این اقلیم که هنوز در گذر سال‌ها بوی اصالت می‌دهد،شگفت زده شد. از خانه‌های معروف کاشان که بگذریم، در چند کیلومتری شهر نطنز کنار تاسیسات هسته‌ای و در دامنه کوهستان و همجوار  رودخانه، روستایی پلکانی وجود دارد که از فاصله دور سلامی به سرخی غروب آفتاب را نثار قدوم بازدید‌کنندگانش می‌کند. این گردش چندساعته که گویی سفری به درازای سال‌های ابیانه در پهنه تاریخ بود، از گردشی در کوچه‌ پس کوچه‌های شیب دار و ایوان‌‌های باصفا با ستون‌های چوبی شروع و به آتشکده، آسیاب و مسجد ختم شد.  آتشکده ابیانه که به «هارپارک» هم شهره است، اولین مقصد بازدید بود. این مکان که کهن‌ترین اثر در دل این روستاست، قدمتی 2 هزار ساله دارد و از معدود آتشکده‌های بازمانده در ایران است. این بنای چهار طاقی ساخته شده ازگچ و سنگ لاشه، سه‌طبقه و چهار نما دارد و مانند بیشتر بناهای این روستا روی سطح شیب دار ساخته شده است. محلی‌ها به گواهی تاریخ می‌گویند در مرکز این آتشکده، آتشی از زغال سنگ به صورت دایم روشن و روشنی‌بخش مسیر کاروان‌ها در طول تاریخ بوده است. بعد از آتشکده و درمیان چشمان پر از مهر و صورت‌های خندان پیرزنانی که اسپند و سیب خشک‌‌شده می‌فروختند، به دیدن آسیاب‌های ابیانه می‌رویم. از سه آسیاب معروف این دیار تنها چرخ یکی از آن‌ها هنوز می‌چرخد و گندم را آرد نان اهالی‌اش می‌کند. در انتها سری هم به مسجد جامع این روستا زدیم. مسجدی شامل دو شبستان که یکی با در کوچکی به یکی از کوچه‌ها متصل می‌شود. کف این شبستان‌ها عمدتا از جنس چوب هستند و در دیوار جنوبی یکی از آن ها محراب چوبی قرار دارد. هرچند دسترسی به این مسجد کهن با محراب و منبر چوبی معروف‌اش محدود شده بود اما می‌شد از عکس‌ها و توضیحات متولی مسجد به اهمیت این مسجد و منبر چوبی کنده‌کاری شده‌ با خطوط کوفی و گل‌لوتوس پی برد. در انتها اهالی روستا با روی باز و آش محلی، ما را که از این سنت و معماری شگفت زده بودیم ، بدرقه دیارمان کردند.

از غذا و سوغات تا آداب‌ و ‌رسوم خاص
گفت‌و‌گو با «علی‌اکبر ارشدی‌ابیانه» یکی از بومیان روستای ابیانه که راجع به تاریخ و جغرافیای
این روستا کتاب نوشته است
«علی‌اکبر ارشدی‌ابیانه» یکی از بومیان فرهنگی این روستا و از کسانی است که راجع به تاریخ و جغرافیای این روستا کتاب نوشته است. برای آشنایی بیشتر با فرهنگ و آداب‌و‌رسوم این روستا از نویسنده کتاب «ابیانه، هویتی ماندگار» خواستیم تا برای‌مان از اطلاعات کمتر شنیده‌شده این روستا بگوید. در ادامه، گزیده‌ای از آن‌ها را خواهید خواند:
  غذا و سوغات، از سووالا تا ترشی| سوغات روستا بیشتر جنبه کشاورزی دارد که وجود دو مدل درخت سیب و آلو در آن بی‌تاثیر نیست. به همین دلیل آلو بخارای خشک‌شده در کنار سیب خشک‌شده که «سووالا» نامیده می‌شود و لواشک و برگ زردآلو از مهم ترین سوغاتی‌های این روستاست. یکی از خوراک‌های معروف آشی به نام «آردینه» است که از رشته‌فرنگی به همراه برگ چغندر و گیاهی بومی به نام «سالما» که گاهی جایگزین برگ چغندر می‌شود، طبخ می‌شود. از دیگر غذاها اشکنه است که آرد در روغن سرخ و سپس دو لیوان آب به آن اضافه می‌شود. «ترشی» هم از دیگر غذاهاست و آشی است که با جو بلغور شده به همراه چغندر، آلوچه و سیرابی خرد شده ، الان هم پخته می‌شود. سیب‌زمینی کوبیده هم نوع دیگری از غذاست که پس از پخته شدن و کندن پوست سیب زمینی به آن پیاز داغ اضافه  و تقریبا می‌شود شبیه گوشت کوبیده. از دیگر غذا‌ها هم می‌توان از شیربرنج که در گذشته به جای شکر، شیره سیب روی آن ریخته می‌شد و کال‌جوش که مقداری پیازداغ، نعناع و کشک و مغز گردو به آن اضافه می‌کنند، نام برد.
  پوشاک، خاص‌ترین مولفه فرهنگی روستا| پوشاک ابیانه بارزترین و خاص‌ترین مولفه فرهنگی روستاست. پوشاک مردان شامل یک شلوار مشکی و گشاد است که پارچه آن با نخ سیاه چرخ کاری می‌شود و نوع دوخت  برای مردان مسن خطوط ساده و موازی و برای مردان جوان مورب و لوزی است. اکنون هم از گیوه به صورت محدود استفاده می‌شود اما در گذشته مرسوم‌تر بوده است. پوشاک زنان این روستا هم با الهام از آسمان شفاف و زیبایی طبیعی این منطقه با رنگ‌ها و بوته‌های رنگین و درشت مزین شده است و ترکیبی مناسب و محفوظ برای زنانی که پابه‌پای مردان در امور عمومی روستا شرکت می‌کنند، فراهم آورده است. پوشش زنان روستا یک پیراهن هم دارد که در گذشته کوتاه‌تر و گشادتر بوده است، ولی امروزه بلندتر است و از پارچه‌های رنگی برای چاک‌های آن استفاده می‌شود. این پیراهن در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف از پارچه‌های مخمل ساتن یا انواع جدید پارچه دوخته و با هنر دست گلدوزی و یراق‌دوزی می‌شود. یقه و چاک‌های زیبای این لباس که از پارچه‌های گلدار است ،جلوه خاصی به این نوع لباس‌ها می‌دهد. خانم‌های جوان هم از پیراهن‌هایی با جنس مخمل یراق‌دوزی به رنگ‌های شاد روشن همچون قرمز ، سبز و زرد استفاده می‌کنند. شلوار این قشر هم به رنگ سیاه است که پای شلوار یراق دوزی شده و پر از چین است و به صورت دامن تا زیر زانو دوخته می‌شود. این شلوار-دامن دو پاچه دارد اما به دلیل گشادی و پرچین بودن دو پاچه آن مشخص نیست و به صورت دامن دیده می‌شود. برای دوختن این شلوار حدود 8 تا 10 متر پارچه استفاده می‌شود. بعضی از جامعه‌شناسان معتقدند که هرمقدار چین شلوار زنان بیشتر باشد، از اشرافیت بیشتری برخوردار‌ند و چون لباس زنان ابیانه چین زیادی دارد، احتمالا از طبقه اشرافی‌اند. راجع به گویش هم باید بگویم گویش ابیانه جزو گویش‌های مرکزی است و جدا از لهجه‌های اصفهان  یا کاشان با ویژگی خاص خود است، برای نمونه در این گویش برای مذکر و مونث بودن اشیا هم فرق قائل‌ هستند به عنوان مثال بیل به صورت مونث است و کلنگ مذکر.
  آثار تاریخی و گردشگر‌ی، از آسیاب تا مسجدجامع| یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ابیانه، مسجد جامع است که منبر و محراب آن به قرن پنجم هجری قمری و حدود سال 477 برمی‌گردد و قدیمی‌ترین منبرچوبی بازمانده است. علاوه بر این آسیاب و آتشکده هم وجود دارد که قدمت آتشکده به حدود 2هزار سال پیش می‌رسد. در این منطقه چند آتشکده وجود دارد که نشان می‌دهد این منطقه یک مرکز مهم برای زرتشتیان قبل از مهاجرت اجباری به هند در زمان صفویه بوده است. از نظر تاریخی ابیانه یک محله دارد به اسم «نزاتون »که آثاری از سفال‌های سیلک در آن یافت شده است. این سفال‌ها نشان می‌دهد در حدود 7 هزار سال پیش سیلک‌ها از کاشان به ابیانه مهاجرت کرده‌اند. اما تنها چیزی که من خودم مستقیم روی آن کار کردم، آثاری است از قلعه ساسانی که حدود 15-10 سال قبل نزدیک یکی از هتل‌های پایین ده، پایه‌های آن توسط تیم کاوشگری میراث فرهنگی کشف شد. می‌توانید در کتاب های بنده عکس یک ظرف سفالین از آن کاوشگری را مشاهده کنید. در پایان راجع به گردشگر باید بگویم به هر منطقه ای که وارد می‌شوند هم درآمد و شکوفایی اقتصادی دارد هم تخریب و این یک موضوع عادی و طبیعی است. مردم روستا گردشگری را دوست دارند که جنبه فرهنگی آن پررنگ باشد چون ابیانه از قدیم گردشگر خارجی داشته است، مثلا قبل از کرونا روزی بوده است که ما از 8 هزار گردشگر پذیرایی کرده‌ایم و برای یک روستای به این کوچکی حجم تحرک این افراد حتی می‌تواند آسیب‌زا باشد.

 

معماری هماهنگ با طبیعت و خانواده‌محور
یادداشت یک کارشناس معماری درباره یکی از بلندترین نقاط مسکونی ایران، ویژگی‌هایش و ... که جلوه منحصربه‌فردی به آن داده است

علی خدائی | کارشناس‌معماری دانشگاه آزاد اصفهان
روستای ابیانه که به نام «ویونا» هم شناخته می‌شود، یکی از بلندترین نقاط مسکونی ایران به شمار می‌رود  و به دلیل قرارگیری در دامنه‌ کوه کرکس و همجواری با رود برزرود از قدیم الایام، مأوا و مسکن بومیان این کهن دیار بوده است. خانه‌هایی رنگی با جلوه‌ای به سرخی غروب آفتاب که این روستا را به سرخ ترین روستای ایران بدل کرده و پلکانی بودن آن در دامنه شیب‌دار کوهستان جلوه‌ای منحصر به فرد به این خانه‌ها داده است. علت این زیبایی را هم می‌توان در استفاده از مصالح بوم‌آوردی از جنس رس جست‌وجو کرد که خود عامل وحدتی است میان تمام خانه‌های این روستا. این ویژگی علاوه بر زیبایی، استقامت بنا را در مقابله با نزولات جوی افزایش داده و با ترکیب با چوب، سنگ و خشت، به شناسنامه‌ای از هویت کوهستانی این منطقه تبدیل شده است. اما این هویت تنها بخش کوچکی از اهمیت خشت در این بناست. در پس ظاهر استفاده از خشت، باطن عایق بودن آن نهفته است. از طرف دیگر تخت بودن شکل بام خانه‌ها هنگام بارش برف در این منطقه کوهستانی باعث شده است که خود برف همچون عایقی مانع از کاهش بیشتر دما درون خانه‌ها شود. سقف‌هایی که علاوه بر بام بودن، وظیفه حیاط طبقه بالایی را هم بر دوش می‌کشند. پلکانی بودن روستا بر دامنه شیب‌دار، خاصیتی دیدنی را به نماهای داخلی خانه می‌بخشد. این خانه‌ها با کوچه‌پس‌کوچه‌های شیب دار و تصرفات پیاده محور به یکدیگر متصل‌اند. کوچه‌هایی که هیچ کدام بن‌بست نیستند و می‌شوند بهترین بهانه برای پرسه‌زنی در دل این روستا. درصد زیادی از خانه‌های ابیانه صرفا دارای فضایی برای سکونت هستند. این فضای اقامتی که شامل اتاق‌های خواب، مهمان، نشیمن و ... است، جدا از فضاهایی که جنبه عمومی دارد مانند طویله دام‌ها، محل پخت نان، حمام و سرویس بهداشتی است. این فضاهای عمومی خارج از فضای خانه و در بافت روستا گسترده شده‌ است. این گستردگی مثل آشپزی کردن در نشیمن، تراس یا نزدیک محل ورود به خانه ، اهمیت و نقش پررنگ سیلوها و انبارهای ذخیره غلات در معماری این خانه‌ها را نشان می‌دهد. خانه‌های ابیانه کاملا مطابق با اقلیم این منطقه و خانواده‌محور است. حیاط مرکزی که یکی ازخاستگاه‌های معماری ایرانی است به منظور فراهم آوردن شرایط مناسب برای زندگی یا به تعریفی فرار از گردوغبار، گرما و سرمای زیاد است. در ابیانه وجود آب، باغ ها و مزارع، شرایط اقلیمی خوبی به ایوان می‌دهد و دیگر از حیاط‌های فراخ با اتاق‌های دورتادور خبری نیست. این ایوان‌ها که از بدنه خانه‌ها به سمت مسیر گذر کوچه‌ها باز می‌شوند، باعث ارتباط بصری هیجان‌انگیزی میان اهالی روستا با یکدیگر یا حتی با گردشگران می شوند که خود دال بر اجتماعی بودن اهالی و البته معماری این روستاست. اما اجتماعی بودن به همین جا ختم نمی‌شود، در پایین ایوان‌ها، سکوهایی وجود دارند که به پاتوق اهالی روستا تبدیل شده‌اند. این سکوها که می‌توان آن ها را آتشدان‌های قدیم در خانه‌ها هم دانست، ‌اکنون به محیطی روزانه برای فعالیت‌های اجتماعی و ارتباط بی‌واسطه با غیربومیان و گردشگران در عرضه محصولات صنایع دستی و بومی ابیانه تبدیل شده است. وجود اماکنی به قدمت چند صد سال همچون قبرستان چند صد ساله، آب انبار، مساجد متعدد تاریخی، آتشکده زرتشتی، قلعه ها وآسیاب که به مدد اهالی روستا و سازمان میراث فرهنگی،‌ حفظ و نگهداری شده‌اند، به قدری جدی گرفته شده است که از ساخت و سازهای مغایر با بافت روستایی اصلا خبری نیست و اهالی روستا هم از این موضوع همچنان حمایت می‌کنند.


 

سجادپور- پلیس مشهد اعضای یک باند دستبرد به حساب های بانکی شهروندان را در حالی به دام انداخت که بررسی ها نشان می داد آنان با ترفند کمک به افراد کهن سال و کم سواد پای دستگاه های خودپرداز، کارت بانکی و رمز آن را با شگرد «دستگاه کارت شما را خورد!» به سرقت می بردند و بلافاصله طلا یا کارت های هدیه بانکی می خریدند.
به گزارش اختصاصی خراسان، در پی افزایش دستبرد به حساب های بانکی شهروندان با سرقت کارت های عابر بانک در بسیاری از شهرهای کشور که دامنه آن در مشهد نیز گسترش یافته بود، دستورات ویژه ای از سوی سرهنگ حسین دهقان پور (فرمانده انتظامی مشهد) برای بررسی و ریشه یابی این پرونده ها صادر شد. به دنبال این فرمان انتظامی، گروه تخصصی از نیروهای کارآزموده کلانتری شیرازی مشهد با هدایت و نظارت مستقیم سرهنگ برزنونی (رئیس کلانتری) وارد عمل شدند و به تجزیه و تحلیل های اطلاعاتی پرداختند. بررسی محتویات برخی از پرونده های سرقت پای دستگاه خودپرداز، بیانگر آن بود که پلیس با یک باند سابقه دار و حرفه ای روبه روست که جا و مکان خاصی ندارند و در شهرهای مختلف کشور تردد می کنند. بنابراین نیروهای انتظامی با استفاده از تجربیات رئیس پلیس مشهد و در پوشش های مبدل، رصدهای اطلاعاتی را به اطراف عابر بانک هایی کشاندند که پرداخت کارت های هدیه به مشتریان خود، یکی از خدمات آن ها بود.
گزارش خراسان حاکی است در حالی که تعدادی از دستگاه های عابر بانک  در ساعات تعطیلی بانک ها زیر ذره بین رصدهای پلیسی قرار داشت، شب شانزدهم دی رفتارهای نامتعارف زن و مردی جوان در کنار یکی از دستگاه های خودپرداز، توجه افسر کلانتری شیرازی را به خود جلب کرد. آن ها که به ظاهر قصد کمک به انتقال پول برای پیرمردی را داشتند با حالتی مضطرب اطراف خود را می پاییدند و تلاش می کردند زودتر محل را ترک کنند. افسر نیروی انتظامی که با پوشش مبدل خود را به زن و مرد مذکور رسانده بود از میان جملات آن ها متوجه شد که قصد فریب پیرمرد را دارند.
 او با معرفی خود به زن و مرد یاد شده درباره نسبت آن ها با یکدیگر پرسید. زن جوان وقتی فهمید با پلیس روبه رو شده است ناگهان پا به فرار گذاشت و در تاریکی شب در میان جمعیت پیاده رو گم شد اما مرد 35 ساله که راه گریزی نداشت، در حالی دستگیر شد که چندین کارت هدیه را به طور پنهانی درون سطل زباله کنار دستگاه خودپرداز انداخت ولی حرکت او از چشمان تیزبین افسر کلانتری شیرازی مشهد دور نماند و بدین ترتیب متهم مذکور به همراه تعدادی کارت  عابر بانک و هدیه به کلانتری انتقال یافت.
به گزارش خراسان، این گونه بود که بی درنگ بازجویی های فنی به سرپرستی سرگرد توانا (رئیس دایره تجسس کلانتری) آغاز و مشخص شد که متهم سرکرده باند دزدان سابقه داری است که کارت های بانکی افراد کهن سال را پای دستگاه‌های خودپرداز به سرقت می بردند. با گزارش این ماجرا به رئیس پلیس مشهد، تحقیقات گسترده ای در این باره آغاز شد و گروه تخصصی نیروهای انتظامی با راهنمایی و دستورات ویژه قاضی صالح  (معاون دادستان مرکز خراسان رضوی) برای دستگیری همدستان وی وارد عمل شدند. این سارق 35 ساله که هنگام دستگیری درباره خودروی پرایدش به مامور انتظامی چیزی نگفته بود، با ترس از این که احتمال دارد خودرو نصیب دزدان دیگر شود، نه تنها مخفیگاه همدستانش در بولوار وحدت را لو داد بلکه اظهار کرد: خودروی پرایدش را در نزدیکی محل دستگیری پارک کرده بود تا پس از سرقت کارت عابر بانک از آن محل بگریزند!
در پی اعترافات «محمد – ش» بلافاصله ماموران کلانتری به بازرسی خودروی پراید پرداختند و تعداد دیگری از کارت های بانکی را به همراه برخی آثار جرم کشف کردند. در همین حال شاخه دیگری از نیروهای عملیاتی با فرماندهی رئیس کلانتری، عازم مخفیگاه دزدان کارت خور شدند و زن فراری را به همراه یک مرد 42 ساله در حالی دستگیر کردند که همه لوازم خود را درون چمدان مسافرتی ریخته بودند و قصد خروج از مشهد را داشتند.
براساس گزارش اختصاصی خراسان، با انتقال دو متهم دیگر به کلانتری، بازجویی از آنان وارد مرحله جدیدی شد چرا که بررسی سوابق آنان نشان داد که نه تنها در شهرهای اردبیل، همدان، اراک و ... تحت تعقیب هستند بلکه دستور توقیف خودروی پراید آنان نیز از سوی مقامات قضایی در سبزوار صادر شده است. بررسی دقیق این ماجرا بیانگر آن بود که اعضای این باند به بهانه کمک به یک مرد مسن برای انتقال پول با دستگاه خودپرداز، کارت بانکی این مرد بازنشسته را سرقت کرده و بیش از 110 میلیون تومان طلا و کارت هدیه خریده اند که همه پاداش پایان خدمت این مرد 60 ساله بود. گزارش خراسان حاکی است با بررسی های بیشتر مشخص شد که اعضای این باند در مشهد نیز کارت های بانکی دیگری از افراد مسن سرقت کرده اند چرا که در بازرسی از مخفیگاه آنان حدود 40 قطعه کارت هدیه با مبالغ میلیونی به همراه تعدادی گردن بند و سکه های طلا کشف و ضبط شد. به همین دلیل نیروهای تجسس کلانتری شیرازی مشهد با بررسی سوابق این متهمان که هیچ نسبتی نیز با هم ندارند، دریافتند که آنان اهل و ساکن تهران هستند و از 10 روز قبل سوار بر پراید از تهران به سمت مشهد حرکت کرده اند و در میان راه جرایمی را با این شگرد نخ نما مرتکب شده  اند. اعضای این باند که به مواد مخدر هم اعتیاد دارند در اعترافات خود درباره ماجرای سرقت بیش از 110 میلیون تومان سرمایه مرد بازنشسته گفتند: مرد مال باخته کنار دستگاه خودپرداز نصب شده در یکی از مغازه ها ایستاده بود و قصد انتقال پول را داشت ما هم به بهانه این که عجله داریم کنار دستگاه رفتیم و به قصد کمک نقشه سرقت را اجرا کردیم. من کارت او را درون دستگاه خودپرداز قرار دادم و رمز را پرسیدم، در همین حال «بهار» (زن عضو باند) رمز را نوشت و سپس حواس پیرمرد را پرت کرد. در این هنگام من کلید خروج را زدم و کارت بانکی را برداشتم اما با حالتی نگران به آن مرد گفتم «دستگاه کارت را خورد!» با این ترفند از آن جا گریختیم و بلافاصله به یک طلافروشی مراجعه کردیم .  «بهار» برای خرید طلا به داخل طلافروشی رفت اما فروشنده که به کارت بانکی مشکوک شده بود از «بهار» درباره مالک حساب سوال کرد که او هم گفته بود این کارت متعلق به حساب بانکی همسرم است! به همین دلیل مرد طلافروش به صورت تلفنی با من تماس گرفت که من هم با بیان رمز کارت موضوع را تایید کردم! و این گونه حدود 75 میلیون تومان طلا خریدیم و بقیه را هم کارت هدیه تهیه کردیم.
 به گزارش خراسان، اعضای این باند همچنین به سرقت از یک مرد کهن سال دیگر در چهارراه لشکر مشهد با همین شیوه اعتراف کردند؛ اما بررسی های پلیسی نشان می دهد که دزدان «کارت خور» سرقت های بیشتری را در شهرهای مختلف کشور و مشهد مرتکب شده اند بنابراین سرهنگ حسین دهقان پور (رئیس پلیس مشهد) از شهروندان خواست چنان چه با این شگرد به حساب های بانکی آنان دستبرد زده شده است، برای شناسایی سارقان به کلانتری شیرازی مشهد مراجعه کنند. فرمانده انتظامی مشهد همچنین اضافه کرد: اعضای این باند از بعد از ظهر تا نیمه های شب اقدامات مجرمانه خود را به  دلیل تعطیلی بانک ها انجام می دادند و بلافاصله نیز اقدام به خرید طلا می کردند قبل از آن که مال باخته با مراجعه به بانک متوجه شود که کارت بانکی او را دستگاه خودپرداز نخورده است.
بنابراین گزارش تحقیقات بیشتر در این باره ادامه دارد.

پس از تصویب قانون تسهیل صدور مجوز کسب و کار در مجلس شورای اسلامی -که گام بزرگی در پشتیبانی و مانع زدایی از تولید و حذف امضاهای طلایی بود-تصویب دو فوریت ممنوعیت توقیف و پلمب کارخانجات و بازداشت موقت و حبس مدیران یا سرمایه گذاران واحدهای تولیدی را می توان گام دیگری از اقدامات موثر دستگاه تقنینی کشور به عنوان پیشتاز «پشتیبانی ها و مانع زدایی ها از تولید» دانست.واقعیت آن است که رونق و جهش تولید و نیز اصلاح چرخه توزیع از کلیدهای اصلی حل مشکلات اقتصادی کشور است. تحریم های ظالمانه و غیرقانونی قطعاً یکی از موانع اصلی رشد و توسعه اقتصادی کشور و جهش تولید است -که انتظار می‌رود تیم مذاکره کننده دولت سیزدهم با جدیت تمام و بر اساس سیاست ها و راهبردهای کلی نظام برای لغو عزتمندانه تحریم‌ها و راستی آزمایی آن و بازگشت کامل طرف‌های غربی به ویژه آمریکا به برجام و تعهدات خود و تضمین عدم خروج مجدد و بدعهدی بتواند این مانع را از جلوی اقتصاد کشور بردارد- ولی این همه ماجرا نیست.بسیاری از کارآفرینان و فعالان اقتصادی به ویژه در بخش تولید با موانع جدی در ساختارهای پیچیده اداری، بانکی، پولی، گمرکی، صادرات، واردات و نیز مشکلات قضایی مواجه هستند که دستگاه‌های کشور باید امسال بر اساس شعار سال همه توان و همت خود را برای پشتیبانی از تولید و مانع زدایی از آن به کار گیرند.روند طولانی و پیچیده و پر از فساد مجوزهای کسب و کار که با امضاهای طلایی به یکی از معضلات کشور تبدیل شده بود با قانون مصوب مجلس اصلاح شد و انتظار می‌رود دولت در مهلت سه ماهه قانونی با تصویب آیین‌نامه اجرایی آن این اقدام را تکمیل و عملیاتی کند و خدای نکرده مانند برخی از قوانین گذشته در چرخه پیچیده بوروکراسی اداری به فراموشی سپرده نشود.اما این که فعالان بخش تولید به دلیل شرایط خاص تحریم از یک سو و مقررات پیچیده نظام بانکی گرفتار پلمب و تعطیلی مراکز تولیدی و احیاناً بازداشت موقت و حبس می‌شوند - که به جای حضور در فعالیت های کاذب اقتصادی نظیر دلالی ارز سرمایه خود را به بخش تولید آورده اند - می‌تواند فعالان اقتصادی را دچار ناامیدی، دلسردی و بی‌انگیزگی کند. البته مجلس باید در بررسی نهایی طرح، دغدغه کارشناسان به ویژه مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص دشوار شدن دریافت بدهی های بانکی از بدهکاران و جلوگیری از کاهش توان نظام بانکی برای حمایت از تولید را مدنظر داشته باشد و با پیش بینی راهکارهای جایگزین پلمب‌ و بازداشت تضمین بازگشت تسهیلات وحفظ توانایی بانک‌ها و نیز سیاست‌های موثر برای رونق تولید را مد نظر قرار دهد و قانون مصوب جامع و مانع باشد. بدیهی است شفافیت و سلامت در فعالیت اقتصادی یک اصل مهم است که بخش خصوصی نیز باید بدان پایبند باشد، اما شرایط خاص کشور و به ویژه تحریم‌های ظالمانه، برخی اقدامات را اجتناب ناپذیر می کند که باید دستگاه‌های اجرایی و قضایی کشور به ویژه نظام بانکی با در نظر گرفتن شرایط جامعه با فعالان اقتصادی تعامل داشته باشند.در این میان کشور طی چهار دهه گذشته همیشه از نظام ناعادلانه توزیع رنج برده  و برخوردهای قهرآمیز و تعزیراتی نیز هیچ گاه نتیجه بخش نبوده است وگاه این برخوردها دامن‌گیر کارآفرینان بخش تولید نیز شده است.نکته آخر این که انتظار آن بود در آغاز سال که رهبر فرزانه انقلاب امسال را «سال تولید؛ پشتیبانی ها و مانع زدایی ها» نامیدند، قوای سه گانه کشور فهرستی از پشتیبانی ها و موانع تولید را منتشر می‌کردند تا در پایان سال امکان ارائه گزارش مستند از اقدامات  باشد، اما اکنون که چنین اقدامی انجام نشده انتظار می‌رود مجلس، دولت و قوه قضاییه با جمع‌بندی فعالیت‌های خود در این زمینه در دو ماه پایانی سال گزارش شفاف، روشن و مستندی از تحقق شعار امسال ارائه دهندو فعالان اقتصادی و تشکل های صنفی مرتبط با آن ها نیز در خصوص میزان اثربخشی این اقدامات به طور صریح و شفاف نظرات‌ خود را بیان کنند.

در حادثه تصادف زنجیره ای بیش از 50 خودرو در محور بهبهان-رامهرمز، پنج نفر کشته و 41 نفر مصدوم شدند. به گزارش ایسنا، رئیس پلیس راه خوزستان در خصوص جزئیات تصادف زنجیره‌ای صبح دیروز در بهبهان اظهار کرد: حدود ساعت ۷:۴۰ دیروز (۲۰ دی‌ماه) خبر تصادف در کیلومتر ۱۰ محور بهبهان – اهواز، اطلاع‌رسانی شد. سرهنگ رضا دولتشاهی افزود: این حادثه در دو لاین مخالف اتفاق افتاده بود؛ در یک لاین ۹ خودرو با هم برخورد کرده‌ بودند که تصادف این خودروها خسارتی بود. وی ادامه داد: در لاین مخالف در فاصله حدود ۲۰۰ متری، حدود ۵۰ خودرو با هم تصادف کرده ‌ بودند که در پی این حادثه سه دستگاه خودرو دچار حریق شدند و در یکی از این خودروها یک خانواده سه نفره  و یکی از سرنشینان یکی دیگر از خودروها در صحنه فوت کردند. رئیس پلیس راه خوزستان گفت: نیروهای اورژانس و هلال احمر نیز مصدومان را به بیمارستان‌ها اعزام کردند. علت حادثه مه گرفتگی، بی توجهی به جلو و رعایت نکردن فاصله طولی اعلام شده است. وی که در یک بخش خبری تلویزیونی صحبت می‌کرد، افزود: صبح دوشنبه شاهد مه‌آلودگی شدید در این محور و همه محورهای خوزستان بودیم. در روزهای گذشته نیز چند حادثه مشابه در محورهای خوزستان اتفاق افتاد. این حادثه به دلیل بی توجهی به جلو و رعایت نکردن فاصله طولی اتفاق افتاده است اما علت اصلی حادثه در دست بررسی است. در پی این حادثه، این محور بر ای ساعاتی مسدود شد.
 دستورات قضایی لازم برای رسیدگی به تصادف زنجیره‌ای بهبهان- اهواز صادر شد
همچنین به گزارش میزان، علیرضا قاسمی دادستان عمومی و انقلاب شهرستان بهبهان از صدور دستورات قضایی لازم برای رسیدگی به تصادف زنجیره‌ای در محور بهبهان- اهواز خبر داد.
آیا پلیس نمی توانست جلوی تصادف زنجیره‌ای در خوزستان را بگیرد؟
مهر نیز در گزارشی نوشت: پلیس می گوید «مه» عامل وقوع تصادف زنجیره ای درخوزستان بوده و طبق قانون امکان انسداد مسیر وجود نداشته است؛ اما این سوال مطرح می شود که آیا نمی شد جلوی وقوع این حادثه را گرفت؟ سرهنگ عین ا... جهانی معاون اجتماعی پلیس راهور در گفت و گویی با شبکه خبر اعلام کرد بر اساس گزارش‌های اولیه در این محور «مه» شدید حاکم بوده و دید رانندگان به حداقل رسیده است؛ رانندگان به جای این که در چنین شرایطی از سرعت خود بکاهند همچنان با سرعت به مسیر خود ادامه داده‌اند و به همین دلیل چند خودرو به هم برخورد کرده‌ و این تصادف را رقم زده‌اند. وی ادامه داد: در مواد ۱۲۹ و ۱۳۰ قانون راهنمایی و رانندگی ذکر شده است که اگر رانندگان در یک مسیر حرکت می‌کنند و دیدشان به حداقل رسید، باید فاصله بیش از ۵۰ متر را رعایت کنند و حتماً سرعتشان را کاهش دهند یا اصلاً در یک جای امن توقف کنند تا شرایط به حالت طبیعی بر گردد. معاون اجتماعی پلیس راهور ناجا تصریح کرد: متأسفانه صبح دوشنبه رانندگان با همان سرعت قبل به مسیر خود ادامه دادند و موجب به وجود آمدن این تصادف شدند و خودشان را گرفتار کردند. جهانی ادامه داد: اگر «مه» همه جاده را بگیرد معمولاً پلیس و راهداری جاده را مسدود می‌کنند اما وقتی «مه» به صورت مقطعی و تکه تکه است خود رانندگان باید موارد ایمنی و آیین نامه‌ای را رعایت کنند. به گفته وی، در این جاده شرایط به گونه‌ای نبوده است که پلیس بخواهد ورود و جاده را مسدود کند. معاون اجتماعی پلیس راهور در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا در جاده در روزهای اخیر تصادفات مشابهی داشته ایم، گفت: بله در روزهای اخیر هم موارد مشابهی داشته ایم. جهانی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که پس چرا با این که در این جاده در روزهای اخیر تصادف اتفاق افتاده است، باز هم پلیس ورود و جاده را ایمن سازی نکرده است، گفت: مقامات استانی اطلاعیه و هشدارهایی مبنی بر مه آلود بودن جاده در روزهای اخیر منتشر کرده بودند.
آیا پلیس فقط باید طبق  قانون عمل کند یا فراتر از آن هم می‌تواند ایده داشته باشد؟
درست است که طبق قانون پلیس تنها زمانی باید جاده را مسدود کند که «مه» سرتاسری باشد اما در مواردی نظیر طرح موتوریار که ایده‌ای فراتر از قانون بوده و توسط پلیس برای ایجاد رفتار مناسب ترافیکی استفاده می شود؛ می‌شد در این جا هم پلیس ورود کند و از علایم هشداردهنده در جاده استفاده کند. شاید در برخی موارد بتوان بدون نیاز به رد شدن از مرزهای قانونی برای حفظ جان هموطنان اقدامی کرد تا شاهد چنین حوادثی
 نباشیم.